Συχνά σε αυτή τη στήλη έχουμε αναφερθεί σε τεχνολογικές εξελίξεις που έχουν στόχο να δώσουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά στις μηχανές. Σημαντικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν γίνει ήδη στον τομέα των αισθήσεων. Εδώ και δεκαετίες, οι προσωπικοί υπολογιστές έχουν τη δυνατότητα να ακούν και να βλέπουν. Πιο πρόσφατα, απέκτησαν τη δυνατότητα να νιώθουν το άγγιγμα και την κίνηση, όπως συμβαίνει με τα smart phones και τα tablets. Τα τελευταία δύο με τρία χρόνια, συσκευές ευρείας κατανάλωσης μπορούν να αντιλαμβάνονται τη θερμοκρασία, την υγρασία και την ένταση ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων. Και τέλος, μέσα στο 2014, η Google ξεκίνησε το Project Tango, με στόχο να δώσει στους υπολογιστές τη δυνατότητα να αντιλαμβάνονται τρισδιάστατα το χώρο που βρίσκονται.
Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα άλμα στην εξέλιξη των μηχανικών αισθήσεων δεν έχει να κάνει με κάποια σύμπτωση. Πολλές από τις τεχνολογίες που αξιοποιούνται σήμερα ήταν διαθέσιμες αρκετά χρόνια πριν, αλλά δεν μπορούσαν να χωρέσουν σε έναν υπολογιστή παλάμης και επιπλέον η ψηφιακή πληροφορία που δημιουργούσαν ήταν πολύ περισσότερη από όση μπορούσε να αντέξει ένας επεξεργαστής μεγέθους μερικών εκατοστών. Ο επεξεργαστής που χρησιμοποιεί σήμερα ένα smart phone αξίας 100 ευρώ, είναι εκατομμύρια φορές ισχυρότερος από τον πρώτο υπολογιστή που μπήκε σε λειτουργία το 1946.
Πρόσφατα, η Intel ανακοίνωσε μια νέα σειρά από επεξεργαστές για φορητές συσκευές, οι οποίοι θα είναι συνεχώς σε ετοιμότητα να ακούσουν τη φωνή μας. Σύμφωνα με την εταιρεία, υπολογιστές που θα χρησιμοποιούν τη σειρά επεξεργαστών Core M θα είναι διαθέσιμοι πριν το τέλος της χρονιάς. Η μόνη συσκευή που μπορεί σήμερα να παρέχει αυτήν τη δυνατότητα είναι το Moto X smart phone, το οποίο όμως βασίζεται σε ένα εξειδικευμένο επεξεργαστή και άρα χρειάζεται “ειδική” συνεργασία με το λογισμικό της συσκευής.
Σύμφωνα με τεχνικούς αναλυτές, η εξέλιξη της ακοής των υπολογιστών είναι ένα εγχείρημα πολύ δυσκολότερο σε σχέση με την εξέλιξη της όρασης. Η Facebookδημοσίευσε πρόσφατα αναλυτικά στοιχεία για το σύστημα οπτικής αναγνώρισης που χρησιμοποιεί στις υπηρεσίες της, το οποίο σύμφωνα με την εταιρεία, παρέχει ακρίβεια πάνω από 90%.
Αντίστοιχα, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει σε λειτουργία κάποιο σύστημα, το οποίο να πετυχαίνει την ίδια ακρίβεια σε αναγνώριση ομιλίας. Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μηχανικοί λογισμικού είναι η ανθρώπινη Βαβέλ. Εξίσου σημαντικό είναι και το πρόβλημα των διαφορετικών εκφωνήσεων λέξεων της ίδιας γλώσσας. Η εκφώνηση μιας λέξης μπορεί να επηρεάζεται από τα πιο απλές παραμέτρους, όπως ο θόρυβος του περιβάλλοντος μέχρι τις πιο σύνθετες, όπως η τοπική διάλεκτος ή ακόμα και η ψυχολογική διάθεση.
Παρά το γεγονός ότι η προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 80, τα βήματα που έχουν γίνει είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με την ψηφιοποίηση άλλων αισθήσεων.
Αν κάποια στιγμή ο στόχος επιτευχθεί θα έχει ως αποτέλεσμα μια νέα γενιά υπολογιστών που θα καταργήσουν σχεδόν όλα τα εμπόδια που υπάρχουν ανάμεσα σε εμάς και τις μηχανές. Ακόμα όμως και όταν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, θα έχουμε κάνει το 80% της διαδρομής. Το υπόλοιπο 20% έχει να κάνει με την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και τη δική μας προσαρμοστικότητα σε μια “διαφορετική” επικοινωνία.
του Γιάννη Μουρατίδη