Μια νεαρή γιαπωνέζα περπατά σε μια αποβάθρα, παράλληλα στέλνει φωτογραφίες και κάνει chatting. Κάποια στιγμή η αποβάθρα τελειώνει και η κοπέλα πέφτει στο νερό. Ευτυχώς, ο κόσμος που υπήρχε γύρω αντιλήφθηκε το περιστατικό, κάλεσε βοήθεια και το τέλος ήταν αίσιο.
Ενώ διαβάζετε αυτές τις πρώτες γραμμές του κειμένου, τι άλλα πράγματα κάνετε ή σκέφτεστε παράλληλα; Μήπως που και που ρίχνετε μια ματιά στο email ή στοtwitter;
Το Internet και οι υπολογιστές κάθε μορφής έχουν φέρει σε απόσταση αναπνοής τεράστιες ποσότητες πληροφορίας που η καθεμία διεκδικεί την προσοχή μας. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από τα 7 δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη έχουν τα τελευταία 40 χρόνια πρόσβαση σε ποσότητες πληροφορίας, οι οποίες πριν από την έκρηξη του World Wide Web ήταν διαθέσιμες μόνο σε δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες. Επιπλέον, οι ίδιοι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με χιλιάδες άλλους με μηδενικό κόστος και με την ταχύτητα του φωτός.
Μόνο οι χρήστες του YouTube ανεβάζουν κάθε λεπτό περισσότερες από 100 ώρεςvideo. Τα video που συνήθως βλέπουμε είναι αυτά που έχουν ήδη ξεχωρίσει μέσα από αυτή τη μάζα, έχουν γίνει viral, όπως είναι ο όρος που έχει επικρατήσει. Η εταιρεία Upworthy κατάφερε το 2012 να δημιουργήσει ένα από τα πιο viral videoμε τον τίτλο “Bully Calls News Anchor Fat, News Anchor Destroys Him On Live TV”, το οποίο τότε είχε κοντά στα 11 εκατομμύρια views, σήμερα έχει ξεπεράσει τα 16 εκατομμύρια και περισσότερα από 800.000 likes στο Facebook. Σε μια παρουσίαση, την οποία η εταιρεία δημοσίευσε το Δεκέμβριο του 2012 περιγράφει ποιους μηχανισμούς χρησιμοποίησε για να τα καταφέρει. Ο τίτλος του video, το κείμενο της περίληψης, το κείμενο του post στο Facebook και στο Twitter είναι συνιστώσες που χρειάζεται να αξιολογηθούν ξεχωριστά και επιπλέον χρειάζεται πειραματισμός. Διαφορετικές εκδόσεις του περιεχομένου, οι οποίες θα κριθούν σε πραγματικό περιβάλλον από το κοινό. Σύμφωνα με τον Ryan Holiday, συγγραφέα και ειδικό σε θέματα marketing, η Yahoo δοκιμάζει περισσότερους από 45.000 συνδυασμούς από τίτλους και εικόνες κάθε πέντε λεπτά στην κεντρική της σελίδα.
Ποια είναι η σχέση αυτών με τη γιαπωνέζα που έπεσε στο νερό; Μα η προσοχή φυσικά. Αυτό που έκανε εκείνη την ώρα κατάφερε να της τραβήξει την προσοχή, τόσο ώστε να αγνοήσει το τέλος της αποβάθρας. “Και τώρα προσέξτε” ακούγαμε συχνά στο σχολείο, όταν ο δάσκαλος ή ο καθηγητής θεωρούσε ότι έχει να πει κάτι ιδιαίτερο. Στην ψηφιακή εποχή, έμποροι, διαφημιστές, συγγραφείς, καλλιτέχνες, αλλά και απλοί άνθρωποι θέλουν την προσοχή μας. Κάποιοι πληρώνουν εκατομμύρια δολάρια για να την αποκτήσουν, κάποιοι άλλοι βασίζονται σε μια καλή ιδέα και κάποιοι και στα δύο.
Είμαστε όλοι συμμέτοχοι στην “οικονομία της προσοχής”. Η αγοραστική μας δύναμη είναι αρχικά ο χρόνος μας. Δυστυχώς, ο ίδιος χρόνος που χρειάζεται να μοιραστούμε με όσα ζητούν επίσης την προσοχή μας έξω από το ψηφιακό κόσμο. Οπότε προσέξτε.
του Γιάννη Μουρατίδη