Θα ήθελα να είμαι ο “εκλεκτός”, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν είμαι

http://digi1.gr/blog/article/399

Το πρόγραμμα προστασίας από malware που έχω στον υπολογιστή μου με ρωτάει καθημερινά αν θέλω να κατεβάσω ένα module, το οποίο θα μου εξασφαλίζει ότι δεν μπορεί να με παρακολουθεί η NSA. Γιατί άραγε να θέλει να με παρακολουθεί η NSA; Είμαι τόσο σημαντικό άτομο που οι δράσεις μου μπορεί να επηρεάσουν το παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας; Μήπως είμαι ο “εκλεκτός” και δεν το γνωρίζω γιατί δεν έχει έρθει ακόμα να με επισκεφθεί η κοπέλα με το κουνελάκι στον ώμο; Ποιος ξέρει; Πάντως μέχρι να έρθει, το πιθανότερο είναι ότι για τον υπερυπολογιστή της NSA  η οποιασδήποτε παρόμοιας υπηρεσίας είμαι ένα ακόμα άτομο στο τυχαίο δείγμα που επιλέγει καθημερινά για να εντοπίσει κάτι “περίεργο”, μια πιθανή απειλή.

Και ενώ ανησυχώ για την NSA που με παρακολουθεί κρυφά, δε με ενοχλεί πολύ ή ίσως και καθόλου που εγώ, η οικογένεια μου και οι φίλοι μου τροφοδοτούμε καθημερινά τα κοινωνικά δίκτυα με δεκάδες λεπτομέρειες της καθημερινής μας ζωής μαζί με πλούσιο φωτογραφικό υλικό που σκιαγραφούν τα συναισθήματά μας, τις σχέσεις μας, τις συνήθειες μας και τις αδυναμίες μας.

Οι “κακές” μυστικές υπηρεσίες και το “καλό” Facebook, Twitter, Instrargam και Pinterest αντικατοπτρίζουν την εικόνα μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε μεγάλη σύγχυση, κάτι που είναι απόλυτα φυσικό μπροστά στις κολοσσιαίες μεταβολές που δημιουργεί η χρήση της τεχνολογίας στην καθημερινή μας ζωή.

Πρόσφατα, η Google, της οποίας η μηχανή αναζήτησης χρησιμοποιείται πλέον για ποσοστό μεγαλύτερο από το 75% των αναζητήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, εξαγόρασε την DeepMind, η οποία εξειδικεύεται στην ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης. Παρόμοιο project βρίσκεται σε εξέλιξη από τη Facebook, η οποία έχει δηλώσει ξεκάθαρα την επιθυμία να γνωρίσει καλύτερα τους χρήστες των υπηρεσιών της. Υπάρχει ένα απαισιόδοξο σχετικά κείμενο από τον Ross Andersen που μπορείτε να διαβάσετε σε 8100 λέξεις http://aeon.co/magazine/world-views/ross-andersen-human-extinction/, το οποίο μέσες άκρες λέει ότι έχουμε χάσει ήδη τον έλεγχο της τεχνολογίας που δημιουργούμε και τώρα μένει να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.

Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που αισθάνονται χαρούμενοι, καρφιτσώνοντας στο πέτο τους μια κάμερα, όπως η Lifelog της Sony, η οποία στην κυριολεξία καταγράφει και δημοσιοποιεί ότι αισθάνονται κάθε στιγμή της ζωής τους. Με τη χρήση της τεχνολογίας, το παρελθόν που ο “ατελής” ανθρώπινος εγκέφαλος συμπληρώνει με πλαστές εικόνες, παραμένει τόσο αληθινό όσο το ζήσαμε. Ίσως ένας υπερυπολογιστής στο μέλλον, αξιοποιώντας τα ψηφιακά μας αποτυπώματα, θα μπορεί να ανασυνθέσει τη συνείδηση μας και όσο πιο πιστά τα αποτυπώματα τόσο πιο πιστή και η αναγέννηση.

Τον περασμένο Οκτώβριο, η Google δημιούργησε τη θυγατρική εταιρεία Calico, στόχος της οποίας, σύμφωνα με το Larry Page, είναι η επιβράδυνση της γήρανσης και γιατί όχι η αθανασία. “Can Google Solve Death” αναρωτιέται το TIME.

Εξαφάνιση ή αθανασία; Δύο ακραία χρώματα και εκατομμύρια άλλα ανάμεσα. Γιατί το σενάριο οι μηχανές να μας εξαφανίσουν είναι περισσότερο πιθανό από τη σενάριο μιας συμβιωτικής σχέσης;  “Ποιος ξέρει;” που θα έλεγε και ο Κωνσταντίνος Τζούμας. Τελευταία Κυριακή της Απόκριας, ας φορέσουμε όποια μάσκα θέλουμε.

 

Γιάννης Μουρατίδης

Leave a Reply