Το πλεονέκτημα των υπολογιστών δεν είναι προσωρινά η ευφυΐα τους, αλλά η ταχύτητα εκτέλεσης πράξεων.
Το ποσοστό των ενηλίκων που χρησιμοποιούν κάποια υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης, ξεπερνά σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες το 70%. Στη Βρετανία, τοFacebook είναι η τέταρτη δημοφιλέστερη πηγή πληροφοριών που έχουν σχέση με την υγεία και στις ΗΠΑ ποσοστό πάνω από το 70% όσων έχουν πρόσβαση στοInternet, αναζητούν σε αυτό πληροφορίες σχετικά με την υγεία.
Αυτό το πάρε δώσε επηρεάζει τον τομέα της υγείας, δημιουργώντας νέες τάσεις και αλλάζοντας παραδοσιακά μοντέλα.
Στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε, η κοινή γρίπη, αλλά και ο επικίνδυνοςEbola, έγιναν αιτία για ανάλυση πληροφοριών που προήλθαν σε μεγάλο ποσοστό από το ψηφιακό κόσμο. Εταιρείες, όπως η Google και η Twitter, σε συνεργασία με μεγάλα πανεπιστήμια αξιοποιούν τις πληροφορίες που δημοσιεύονται στα κοινωνικά δίκτυα για να προβλέψουν το ξέσπασμα μιας κρίσης ή να την παρατηρήσουν σε πραγματικό χρόνο. Τα social media γνωστοποίησαν στο ιατρικό δυναμικό της Βοστώνης την πληροφορία για τη βομβιστική ενέργεια στο μαραθώνιο, πολύ γρηγορότερα από οποιοδήποτε κρατικό μηχανισμό ή παραδοσιακό μέσο μαζικής ενημέρωσης.
Μπορεί η γνώμη ενός μη ειδικού σε κάποιο ιατρικό θέμα να είναι ακατάλληλη και ίσως κάποιες φορές επικίνδυνη, αλλά σε πιο απλά θέματα, όπως η μέτρηση της πίεσης σε έναν υπερτασικό, τα social media έχουν τη δυνατότητα να δώσουν χρήσιμες συμβουλές και αναλυτικές οδηγίες μέσω ενός video, αποφορτίζοντας το σύστημα υγείας. Οι ασθενείς που περιμένουν μια διάγνωση, χρησιμοποιούν συχνά τα forums και τα κοινωνικά δίκτυα για να γνωρίσουν την άποψη της μάζας, φτάνοντας τελικά στο γιατρό πιο προετοιμασμένοι για μια βαθύτερη συζήτηση. Και όταν έρθουν οι “δύσκολες” στιγμές, τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στη ψυχολογία του ασθενή, ο οποίος συχνά καθηλωμένος σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι, βρίσκει μέσω της ταμπλέτας ή τουsmart phone μια διέξοδο στον έξω κόσμο.
Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια διεργασία που αλλάζει πεποιθήσεις δεκάδων ή ίσως και εκατοντάδων ετών. Από την εποχή του Ιπποκράτη, τα άλματα που έχουν γίνει στον τομέα της υγείας, είναι ελάχιστα σε σχέση με άλλους τομείς της ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές μεγάλες εταιρείες, μεταξύ των οποίων ηGoogle και η Microsoft επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να πετύχουν ένα disrupt.
Ασθένειες, όπως ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο εκφυλισμός τμημάτων του εγκεφάλου αντιμετωπίζονται πολύ καλύτερα σε σχέση με πριν από 200 χρόνια, αλλά χωρίς να έχει γίνει κάποιο άλμα στο προσδόκιμο ζωής. Το 1850, το ποσοστό των ανθρώπων που έφταναν το 80 έτος της ζωής τους στις ΗΠΑ ήταν περίπου 6%. Το 2011, το ποσοστό είχε ανέβει στο 8,2%. Αν αναλογιστούμε τι έχει συμβεί την ίδια περίοδο στον τομέα της ισχύος των υπολογιστών ή της πρωτογενούς παραγωγής θα συνειδητοποιήσουμε ότι η εξέλιξη στον τομέα της υγείας μοιάζει με παγωμένη εικόνα.
Μπορούν οι δύο παραπάνω δυνάμεις να ενωθούν σε μια συνισταμένη; Η απάντηση είναι καταφατική. Το πλεονέκτημα των υπολογιστών δεν είναι προσωρινά η ευφυΐα τους, αλλά η ταχύτητα εκτέλεσης πράξεων. Ένας υπερυπολογιστής μοιάζει με ένα τεράστιο στόμα που είναι συνεχώς πεινασμένο για δεδομένα. Εδώ έρχεται η συμβολή των κοινωνικών δικτύων που δημιουργούν τεράστιες ποσότητες δεδομένων σε καθημερινή βάση. Η συλλογική μας συνείδηση μεταφέρεται στο ψηφιακό κόσμο. Μπορεί να ακούγεται ανούσιο αλλά δεν είναι. Ίσως η γνώμη της κυρίας Μαίρης για την εξέλιξη του τηλεοπτικού σήριαλ να μην είναι χρήσιμη για μια τεχνητή νοημοσύνη που έχει αναλάβει να προτείνει σε γιατρούς νέες θεραπείες, αλλά το post ενός φοιτητή ιατρικής σε κάποιο forum ή στη πανεπιστημιακή σελίδα του facebook μπορεί να οδηγεί σε μια δημοσίευση, η οποία κρύβει μια καινοτομική προσέγγιση σε ένα “άλυτο” πρόβλημα.
Τον περασμένο Οκτώβριο, η IBM έριξε αρκετή επεξεργαστική ισχύ στη μάχη για τον Ebola στην περιοχή της Σιέρα Λεόνε. Τα δεδομένα προς επεξεργασία προέρχονταν κυρίως από όσους βρίσκονταν στο μέτωπο της μάχης. Δύο μήνες αργότερα και τα αποτελέσματα είναι ήδη εντυπωσιακά. Ο υπερυπολογιστής δημιουργεί χάρτες, απεικονίζοντας τις περιοχές που η ασθένεια βρίσκεται σε έξαρση ή είναι πιθανό να βρεθεί σε έξαρση. Οι χάρτες αυτοί θα ήταν αδύνατο να δημιουργηθούν με τα συστήματα που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε οι οργανισμοί υγείας που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Γιάννης Μουρατίδης