Κομμάτια που συνθέτουν το παζλ των mobile payments φαίνεται να βρίσκουν τη θέση τους τη χρονιά που διανύουμε. Μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας, όπως η Apple, Samsung και Google έκαναν στρατηγικές κινήσεις την περασμένη χρονιά για να τοποθετηθούν κατάλληλα στο νέο αναπτυξιακό πεδίο.
Σύμφωνα με την αναφορά “Technology, Media & Telecommunications (TMT) Predictions” της Deloitte, μέχρι το τέλος της χρονιάς το 5% των 650 εκατομμυρίων συσκευών που υποστηρίζουν την τεχνολογία NFC θα χρησιμοποιούνται τουλάχιστον μια φορά κάθε μήνα για ανέπαφες συναλλαγές. Αν και το ποσοστό φαίνεται μικρό, είναι ένα τεράστιο άλμα από το 0,5% των 450 εκατομμυρίων συσκευών της περασμένης χρονιάς. Η Forrester προβλέπει ότι οι mobile payments στις ΗΠΑ θα διαμορφωθούν από τα 52 δισεκατομμύρια δολάρια το 2014 στα 142 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι περίπου το 12% αυτού του ποσού αντιστοιχεί σε peer to peer transfers.
Ένα μεγάλο βάρος της ανάπτυξης αναλογεί στις πλάτες των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, οι οποίοι θα πρέπει να συνεργαστούν στενά με τους κατασκευαστές φορητών και wearable συσκευών, ώστε να δημιουργήσουν λειτουργικές και ασφαλείς εφαρμογές που θα πείσουν τους χρήστες να αλλάξουν τις συνήθειες πληρωμών τους. Τα βιομετρικά στοιχεία αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στον τομέα της ασφάλειας και ήδη αρκετές εταιρείες, όπως η American Express, πειραματίζονται με την αναγνώριση προσώπου, η οποία θα λειτουργεί ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό με την αναγνώριση δακτυλικών αποτυπωμάτων.
Το Apple Pay που εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2014 με τις συσκευές iPhone 6 καιApple Watch, θα λειτουργήσει σύμφωνα με τους αναλυτές καταλυτικά στην ανάπτυξη των mobile payments. Η βαρύτητα του brand της Apple ελκύει επιχειρήσεις και χρήστες και σύμφωνα με στοιχεία που διέθεσε η Apple περισσότερες από ένα εκατομμύριο κάρτες καταχωρίσθηκαν στην πλατφόρμα στις τρεις πρώτες μέρες της διαθεσιμότητάς της.
Μπορεί στον αναπτυγμένο κόσμο, οι mobile payments να σχετίζονται σε αυτήν τη φάση κυρίως με τους ενθουσιώδεις χρήστες της τεχνολογίας, αλλά υπάρχουν περιοχές που είναι στοιχείο της καθημερινότητας. Μια τέτοια χώρα από τις 89 στο σύνολο, είναι η Κένυα, όπου η υπηρεσία M-PESA λειτουργεί από το 2007 και μέσω αυτής πραγματοποιούνται συναλλαγές αξίας 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων μηνιαίως. Οι χρήστες της υπηρεσίας μπορούν να αγοράσουν αγαθά, να πληρώσουν λογαριασμούς υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και να αγοράσουν αεροπορικά εισιτήρια, όλα από το κινητό τους, χωρίς να έχουν τραπεζικό λογαριασμό. Παρόμοιες υπηρεσίες αναπτύσσονται με γρήγορους ρυθμούς στην Παραγουάη, το Πακιστάν και τη Λατινική Αμερική. Τι μπορεί να σημαίνει άραγε αυτή η εξέλιξη για το τραπεζικό σύστημα; Σύμφωνα με τη Παγκόσμια Τράπεζα, οι μετανάστες εργαζόμενοι μεταφέρουν κάθε χρόνο περίπου 550 δισεκατομμύρια δολάρια από τις χώρες που εργάζονται στις πατρίδες τους. Για τις συναλλαγές αυτές χρησιμοποιούν money transfer υπηρεσίες, οι οποίες συνήθως έχουν υψηλές χρεώσεις ή για να αποφύγουν τις χρεώσεις επιλέγουν να στέλνουν τα χρήματα μέσω του ταχυδρομείου με αρκετό ρίσκο. Ένα διεθνές σύστημα, όπως το M-PESA θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα disrupt στη συγκεκριμένη αγορά και να μεταφέρει τις προμήθειες σε ταμεία εκτός τραπεζών.
Πρόσφατα, η Facebook παρουσίασε μια νέα υπηρεσία που επιτρέπει στους χρήστες της να μεταφέρουν μεταξύ τους μικροποσά με ένα απλό μήνυμα. Η υπηρεσία παρέχεται δωρεάν, αλλά σε αντίθεση με το M-PESA απαιτεί από το χρήστη να διαθέτει μια κάρτα Mastercard ή VISA, όπως άλλωστε συμβαίνει και με άλλες πλατφόρμες μεταφοράς χρημάτων στις αναπτυγμένες χώρες, όπου οι προσπάθειες αυτές δεν είναι εύκολο να απαγκιστρωθούν από το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Σε αυτή τη φάση, το ενδιαφέρον εστιάζει στη ψυχολογία των αγοραστών. Συστήματα πολύ πιο ώριμα από τις mobile payments, όπως οι πλαστικές κάρτες για παράδειγμα, σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν καταφέρει να αλλάξουν τη συνήθεια των αγοραστών να πληρώνουν με μετρητά. Τουλάχιστον, όπου ακόμα έχουν την επιλογή να το κάνουν.
Γιάννης Μουρατίδης