Συχνά σε αυτή τη στήλη έχουμε αναφερθεί σε τεχνολογικές εξελίξεις που έχουν στόχο να δώσουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά στις μηχανές. Σημαντικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν γίνει ήδη στον τομέα των αισθήσεων. Εδώ και δεκαετίες, οι προσωπικοί υπολογιστές έχουν τη δυνατότητα να ακούν και να βλέπουν. Πιο πρόσφατα, απέκτησαν τη δυνατότητα να νιώθουν το άγγιγμα και την κίνηση, όπως συμβαίνει με τα smart phones και τα tablets. Τα τελευταία δύο με τρία χρόνια, συσκευές ευρείας κατανάλωσης μπορούν να αντιλαμβάνονται τη θερμοκρασία, την υγρασία και την ένταση ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων. Και τέλος, μέσα στο 2014, η Google ξεκίνησε το Project Tango, με στόχο να δώσει στους υπολογιστές τη δυνατότητα να αντιλαμβάνονται τρισδιάστατα το χώρο που βρίσκονται.

Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα άλμα στην εξέλιξη των μηχανικών αισθήσεων δεν έχει να κάνει με κάποια σύμπτωση. Πολλές από τις τεχνολογίες που αξιοποιούνται σήμερα ήταν διαθέσιμες αρκετά χρόνια πριν, αλλά δεν μπορούσαν να χωρέσουν σε έναν υπολογιστή παλάμης και επιπλέον η ψηφιακή πληροφορία που δημιουργούσαν ήταν πολύ περισσότερη από όση μπορούσε να αντέξει ένας επεξεργαστής μεγέθους μερικών εκατοστών. Ο επεξεργαστής που χρησιμοποιεί σήμερα ένα smart phone αξίας 100 ευρώ, είναι εκατομμύρια φορές ισχυρότερος από τον πρώτο υπολογιστή που μπήκε σε λειτουργία το 1946.

Πρόσφατα, η Intel ανακοίνωσε μια νέα σειρά από επεξεργαστές για φορητές συσκευές, οι οποίοι θα είναι συνεχώς σε ετοιμότητα να ακούσουν τη φωνή μας. Σύμφωνα με την εταιρεία, υπολογιστές που θα χρησιμοποιούν τη σειρά επεξεργαστών Core M θα είναι διαθέσιμοι πριν το τέλος της χρονιάς. Η μόνη συσκευή που μπορεί σήμερα να παρέχει αυτήν τη δυνατότητα είναι το Moto X smart phone, το οποίο όμως βασίζεται σε ένα εξειδικευμένο επεξεργαστή και άρα χρειάζεται “ειδική” συνεργασία με το λογισμικό της συσκευής.

Σύμφωνα με τεχνικούς αναλυτές, η εξέλιξη της ακοής των υπολογιστών είναι ένα εγχείρημα πολύ δυσκολότερο σε σχέση με την εξέλιξη της όρασης. Η Facebookδημοσίευσε πρόσφατα αναλυτικά στοιχεία για το σύστημα οπτικής αναγνώρισης που χρησιμοποιεί στις υπηρεσίες της, το οποίο σύμφωνα με την εταιρεία, παρέχει ακρίβεια πάνω από 90%.

Αντίστοιχα, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει σε λειτουργία κάποιο σύστημα, το οποίο να πετυχαίνει την ίδια ακρίβεια σε αναγνώριση ομιλίας. Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μηχανικοί λογισμικού είναι η ανθρώπινη Βαβέλ. Εξίσου σημαντικό είναι και το πρόβλημα των διαφορετικών εκφωνήσεων λέξεων της ίδιας γλώσσας. Η εκφώνηση μιας λέξης μπορεί να επηρεάζεται από τα πιο απλές παραμέτρους, όπως ο θόρυβος του περιβάλλοντος μέχρι τις πιο σύνθετες, όπως η τοπική διάλεκτος ή ακόμα και η ψυχολογική διάθεση.

Παρά το γεγονός ότι η προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 80, τα βήματα που έχουν γίνει είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με την ψηφιοποίηση άλλων αισθήσεων.

Αν κάποια στιγμή ο στόχος επιτευχθεί θα έχει ως αποτέλεσμα μια νέα γενιά υπολογιστών που θα καταργήσουν σχεδόν όλα τα εμπόδια που υπάρχουν ανάμεσα σε εμάς και τις μηχανές. Ακόμα όμως και όταν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, θα έχουμε κάνει το 80% της διαδρομής. Το υπόλοιπο 20% έχει να κάνει με την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και τη δική μας προσαρμοστικότητα σε μια “διαφορετική” επικοινωνία.

του Γιάννη Μουρατίδη

Στον πρώτο γήινο ωκεανό, τα χημικά στοιχεία έκαναν δισεκατομμύρια συνδυασμούς πριν δημιουργήσουν την πρώτη ζωή. Αυτή η διαδικασία δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα. Η ζωή εξελίσσεται συνεχώς μέσα από τη γνώση αποτυχημένων πειραμάτων. Και ενώ είμαστε δημιουργήματα αυτής της εξέλιξης, συχνά φοβόμαστε πολύ να κάνουμε επιλογές, αν δεν είμαστε “απόλυτα” βέβαιοι ότι το αποτέλεσμά τους θα είναι επιτυχημένο.

Το 1986, η συμβουλευτική εταιρεία McKinsey προέβλεψε ότι ο αριθμός των κινητών τηλεφώνων στις ΗΠΑ το 2000 δεν θα ξεπερνούσε το 1 εκατομμύριο. Το 2000, στις ΗΠΑ, ήταν σε χρήση περισσότερα από 100 εκατομμύρια κινητά τηλέφωνα. Ακόμα πιο διαφωτιστική ήταν μια έρευνα που δημοσίευσε το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Στην έρευνα συμμετείχαν 280 ειδήμονες, οι οποίοι έκαναν 28.000 προβλέψεις για το μέλλον. Οι ειδήμονες αποδείχτηκε ότι ήταν ελάχιστα πιο ακριβείς από το “τυχαίο” και λιγότερο ακριβείς από βασικούς αλγόριθμους.

Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που καθημερινά πανίσχυροι υπολογιστές σε όλον τον κόσμο προσπαθούν να προβλέψουν το μέλλον για να βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων με το μικρότερο δυνατό ρίσκο.

Οι νέοι ή όσοι αισθάνονται νέοι αντιδρούν σε αυτόν τον τρόπο σκέψης, ζητώντας την ευκαιρία να κάνουν λάθος και να μάθουν από αυτό. Ενδεχομένως, έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι ασφαλείς λύσεις είναι δύσκολο να απαντήσουν στα μεγάλα ζητήματα του μέλλοντος. Σε ένα κόσμο που 6,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι επιδιώκουν να φτάσουν στο επίπεδο ζωής που βρίσκονται σήμερα περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι, θα πρέπει να γίνουν πολλά “θαύματα” για να πολλαπλασιαστούν οι διαθέσιμοι πόροι. Οι τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης είναι αυτοί που προέχουν και ακολουθούν η επικοινωνία, η ψυχαγωγία και η κατανάλωση.

Ήδη το Google είναι σήμερα ένα πανίσχυρο εργαλείο μάθησης, τα Facebook καιTwitter πανίσχυρα εργαλεία επικοινωνίας, τα Tesla και το αυτόνομο όχημα τηςGoogle αλλάζουν την εικόνα της αυτοκινητοβιομηχανίας και η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει ήδη τον τομέα της εργασίας. Όμως για το καθένα από αυτά τα “μεγάλα” πράγματα, προηγήθηκαν δεκάδες ή ίσως χιλιάδες αποτυχημένες προσπάθειες.

Οι “ρισκαδόροι” επενδυτές γνωρίζουν αυτήν την πραγματικότητα. Στις 100 επενδύσεις που θα κάνουν οι 10 θα είναι πετυχημένες και ίσως μια στις χίλιες φτάσει στο σκαλοπάτι του δισεκατομμυρίου δολαρίων. Επίσης γνωρίζουν ότι μόλις το 30% έως 40% της επιτυχίας ενός project εξαρτάται από τον επιχειρηματία. Ο ανταγωνισμός και το περιβάλλον διαμορφώνουν το υπόλοιπο.

Σε μια πρόσφατη συζήτηση ακούστηκε μια σκέψη, η οποία δίνει στο λάθος μια νέα διάσταση. Ένας entrepreneur που είχε συνεργαστεί με ένα developer για την υλοποίηση της ιδέας του δήλωσε με απογοήτευση, “Έπρεπε να έχουμε δει πιο σύντομα ότι η συνεργασία δεν προχωρά και να δοκιμάσουμε μια άλλη”.

Ίσως, αντί να αποφεύγουμε το λάθος, χρειάζεται να βρούμε τρόπους ώστε να το εντοπίζουμε πιο έγκαιρα. Παράλληλα, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στο ενδεχόμενο να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια που κάνουμε, προκειμένου να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο.

Να μην ξεχνάμε ότι υπήρξαν άνθρωποι που πλήρωσαν με τη ζωή τους το ταξίδι προς το άγνωστο και την ανακάλυψη. Οπότε μερικές χιλιάδες χαμένα ευρώ έχουν μάλλον πολύ λιγότερη αξία.

του Γιάννη Μουρατίδη

Μια νεαρή γιαπωνέζα περπατά σε μια αποβάθρα, παράλληλα στέλνει φωτογραφίες και κάνει chatting. Κάποια στιγμή η αποβάθρα τελειώνει και η κοπέλα πέφτει στο νερό. Ευτυχώς, ο κόσμος που υπήρχε γύρω αντιλήφθηκε το περιστατικό, κάλεσε βοήθεια και το τέλος ήταν αίσιο.

Ενώ διαβάζετε αυτές τις πρώτες γραμμές του κειμένου, τι άλλα πράγματα κάνετε ή σκέφτεστε παράλληλα; Μήπως που και που ρίχνετε μια ματιά στο email ή στοtwitter;

Το Internet και οι υπολογιστές κάθε μορφής έχουν φέρει σε απόσταση αναπνοής τεράστιες ποσότητες πληροφορίας που η καθεμία διεκδικεί την προσοχή μας. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από τα 7 δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη έχουν τα τελευταία 40 χρόνια πρόσβαση σε ποσότητες πληροφορίας, οι οποίες πριν από την έκρηξη του World Wide Web ήταν διαθέσιμες μόνο σε δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες. Επιπλέον, οι ίδιοι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με χιλιάδες άλλους με μηδενικό κόστος και με την ταχύτητα του φωτός.

Μόνο οι χρήστες του YouTube ανεβάζουν κάθε λεπτό περισσότερες από 100 ώρεςvideo. Τα video που συνήθως βλέπουμε είναι αυτά που έχουν ήδη ξεχωρίσει μέσα από αυτή τη μάζα, έχουν γίνει viral, όπως είναι ο όρος που έχει επικρατήσει. Η εταιρεία Upworthy κατάφερε το 2012 να δημιουργήσει ένα από τα πιο viral videoμε τον τίτλο “Bully Calls News Anchor Fat, News Anchor Destroys Him On Live TV”, το οποίο τότε είχε κοντά στα 11 εκατομμύρια views, σήμερα έχει ξεπεράσει τα 16 εκατομμύρια και περισσότερα από 800.000 likes στο Facebook. Σε μια παρουσίαση, την οποία η εταιρεία δημοσίευσε το Δεκέμβριο του 2012 περιγράφει ποιους μηχανισμούς χρησιμοποίησε για να τα καταφέρει. Ο τίτλος του video, το κείμενο της περίληψης, το κείμενο του post στο Facebook και στο Twitter είναι συνιστώσες που χρειάζεται να αξιολογηθούν ξεχωριστά και επιπλέον χρειάζεται πειραματισμός. Διαφορετικές εκδόσεις του περιεχομένου, οι οποίες θα κριθούν σε πραγματικό περιβάλλον από το κοινό. Σύμφωνα με τον Ryan Holiday, συγγραφέα και ειδικό σε θέματα marketing, η Yahoo δοκιμάζει περισσότερους από 45.000 συνδυασμούς από τίτλους και εικόνες κάθε πέντε λεπτά στην κεντρική της σελίδα.

Ποια είναι η σχέση αυτών με τη γιαπωνέζα που έπεσε στο νερό; Μα η προσοχή φυσικά. Αυτό που έκανε εκείνη την ώρα κατάφερε να της τραβήξει την προσοχή, τόσο ώστε να αγνοήσει το τέλος της αποβάθρας. “Και τώρα προσέξτε” ακούγαμε συχνά στο σχολείο, όταν ο δάσκαλος ή ο καθηγητής θεωρούσε ότι έχει να πει κάτι ιδιαίτερο. Στην ψηφιακή εποχή, έμποροι, διαφημιστές, συγγραφείς, καλλιτέχνες, αλλά και απλοί άνθρωποι θέλουν την προσοχή μας. Κάποιοι πληρώνουν εκατομμύρια δολάρια για να την αποκτήσουν, κάποιοι άλλοι βασίζονται σε μια καλή ιδέα και κάποιοι και στα δύο.

Είμαστε όλοι συμμέτοχοι στην “οικονομία της προσοχής”. Η αγοραστική μας δύναμη είναι αρχικά ο χρόνος μας. Δυστυχώς, ο ίδιος χρόνος που χρειάζεται να μοιραστούμε με όσα ζητούν επίσης την προσοχή μας έξω από το ψηφιακό κόσμο. Οπότε προσέξτε.

του Γιάννη Μουρατίδη